Toen
Ongeveer een kilometer ten zuidoosten van waar het huidige dorp Luttenberg ligt, lag in de Middeleeuwen de buurtschap (De Hoff) Luttenberg, bestaande uit circa vijftien boerderijen.
Rond het jaar 1300 was de voorloper van deze buurtschap niet meer dan een spiekerbelt. Spieker is afgeleid van het Latijnse spicarium, wat zoveel als graanopslag betekent. Naast deze omgrachte graan opslag is de boerderij en het erf Spyckerhuys ontstaan. In documenten van rond het jaar 1380 wordt er voor het eerst melding van de naam gemaakt.
In vroegere jaren was het eigendom van het Bisdom Utrecht, later is het overgegaan naar leenmannen en uiteindelijk privaat bezit geworden. Destijds was deze boerderij één van de grotere van Luttenberg.
Door branden, oorlogen en ander onheil gingen er soms boerderijen verloren. Hoogstwaarschijnlijk hebben hierdoor op het erf verschillende boerderijen gestaan. De kelder is het oudste deel van het huis. Volgens deskundigen, gebaseerd op type steen, uitslijting van het trapje etc., is deze mogelijk al rond 1600 gebouwd.
De huidige boerderij is volgens de muurankers in 1748 gebouwd, maar in de eeuwen daarna telkens nog wat ‘aangepast’. Zo is er rond 1890 een stuk bij aan gekomen, waardoor het van een hallenhuis in een T-boerderij veranderde. Destijds woonden hier de gebroeders Hennepsmaat (zie foto hiernaast), met een aan TBC lijdende zus. Zij hebben daarom een grote ruime kamer, met veel licht en een buitendeur aangebouwd, de huidige B&B kamer 1. Door de deur kon haar bed overdag gemakkelijk naar buiten gezet worden.
Het huis zit vol met kleine hoekjes en oude verhalen. ‘n Heerd is van oudsher de beste kamer, waar alleen hoog bezoek werd ontvangen. Boven de oude gewelvenkelder zit de oude opkamer, waar de knecht vroeger sliep. Door de restauratie is het ‘smokkelhok’ in het zicht gekomen. Hier zaten in de oorlog onderduikers en hier werd stiekem vlees gedroogd.
